Tint en toon

Amethist komt voor in primaire tinten van licht lavendel of bleek violet tot diep paars. Amethist kan een of beide secundaire tinten vertonen, rood en blauw. Amethist van hoge kwaliteit is te vinden in Siberië, Sri Lanka, Brazilië, Uruguay en het Verre Oosten. De ideale kwaliteit, genaamd "Deep Siberian", heeft een primaire paarse tint van ongeveer 75-80%, met 15-20% blauwe en (afhankelijk van de lichtbron) rode secundaire tinten. "Rose de France" wordt bepaald door zijn opvallend lichte tint paars, die doet denken aan een lavendel/lila tint. Deze bleke kleuren werden ooit als ongewenst beschouwd, maar zijn de laatste tijd populair geworden door intensieve marketing.

Groene kwarts wordt soms ten onrechte groene amethist genoemd, wat een verkeerde benaming is en geen geschikte naam voor het materiaal, aangezien de juiste terminologie prasioliet is. Andere namen voor groene kwarts zijn vermarijn of limoencitrien.

Amethist vertoont vaak kleurzonering, met de meest intense kleur die doorgaans wordt aangetroffen bij de kristaluiteinden. Het is de meest gewaardeerde variëteit van kwarts. Een van de taken van een edelsteensnijder is om een ​​afgewerkt product te maken met een gelijkmatige kleur. Soms is slechts een dunne laag van een natuurlijke, ongesneden amethist violet gekleurd, of is de kleur erg ongelijkmatig. De ongesneden edelsteen heeft misschien maar een klein deel dat geschikt is voor facetten.

Aangetoond is dat de kleur van amethist het resultaat is van vervanging door bestraling van driewaardig ijzer (Fe3+) voor silicium in de structuur, in aanwezigheid van sporenelementen met een grote ionische straal, en tot op zekere hoogte , kan de amethistkleur natuurlijk het gevolg zijn van verplaatsing van overgangselementen, zelfs als de ijzerconcentratie laag is. Natuurlijke amethist is dichroïsch in roodachtig violet en blauwachtig violet, maar wordt bij verhitting geeloranje, geelbruin of donkerbruin en kan op citrien lijken, maar verliest zijn dichroïsme, in tegenstelling tot echte citrien. Bij gedeeltelijke verhitting kan amethist resulteren in ametrien.

Amethist kan in toon vervagen als het te veel wordt blootgesteld aan lichtbronnen, en kan kunstmatig worden verduisterd met voldoende bestraling. Het fluoresceert niet onder kortgolvig of langgolvig UV-licht.

Geografische vindplaatsen

Amethist wordt op veel locaties over de hele wereld gevonden. Tussen 2000 en 2010 was de grootste productie afkomstig van Marabá en Pau d'Arco, Pará, en het Paraná-bekken, Rio Grande do Sul, Brazilië; Sandoval, Santa Cruz, Bolivië; Artigas, Uruguay; Kalomo, Zambia; en Thunder Bay, Ontario. Kleinere hoeveelheden zijn te vinden op veel andere locaties in Afrika, Brazilië, Spanje, Argentinië, Rusland, Afghanistan, Zuid-Korea, Mexico en de Verenigde Staten.

Een amethistgeode die ontstond toen grote kristallen groeiden in open ruimtes in de rots.

Amethist wordt in overvloed geproduceerd in de staat Rio Grande do Sul in Brazilië, waar het voorkomt in grote geodes in vulkanisch gesteente. Veel van de holle agaten in het zuidwesten van Brazilië en Uruguay bevatten een oogst van amethistkristallen in het binnenland. Artigas, Uruguay en de naburige Braziliaanse staat Rio Grande do Sul zijn grote wereldproducenten, met kleinere hoeveelheden gedolven in de staten Minas Gerais en Bahia.

Amethist uit Brazilië in het Mineral Museum in India

Amethist wordt ook gevonden en gewonnen in Zuid-Korea. De grote bovengrondse amethistader in Maissau, Neder-Oostenrijk, was van historisch belang maar behoort niet langer tot de belangrijke producenten. Veel fijne amethist komt uit Rusland, vooral in de buurt van Mursinka in het Ekaterinburg-district, waar het voorkomt in drusy-holtes in granietgesteenten. Amethist werd van oudsher op veel plaatsen in Zuid-India gedolven, hoewel dit niet langer belangrijke producenten zijn. Een van de grootste amethistproducenten ter wereld is Zambia in zuidelijk Afrika, met een jaarlijkse productie van ongeveer 1000 ton.

Amethist komt op veel plaatsen in de Verenigde Staten voor. De belangrijkste productie vindt plaats in Four Peaks, Gila en Maricopa Counties, Arizona, en Jackson's Crossroads, Wilkes County, Georgia.

Kleinere voorvallen zijn gemeld in de Red Feather Lakes, nabij Fort Collins, Colorado; Amethistberg, Texas; Yellowstone National Park; Delaware Provincie, Pennsylvania; Haywood County, Noord-Carolina; Deer Hill en Stow, Maine, en in het Lake Superior-gebied van Minnesota, Wisconsin en Michigan.

Amethist komt relatief veel voor in de Canadese provincies Ontario en Nova Scotia. De grootste amethistmijn in Noord-Amerika bevindt zich in Thunder Bay, Ontario.

Amethist is de officiële staatsedelsteen van South Carolina. Verschillende amethisten uit South Carolina zijn te zien in het Smithsonian Museum of Natural History.

Geschiedenis

Amethist werd door de oude Egyptenaren als edelsteen gebruikt en werd in de oudheid grotendeels gebruikt voor diepdruk gegraveerde edelstenen.

De Grieken geloofden dat amethist-edelstenen bedwelming konden voorkomen, terwijl middeleeuwse Europese soldaten amethist-amuletten droegen als bescherming in de strijd in de overtuiging dat amethist mensen geneest en kalm houdt. In Angelsaksische graven in Engeland zijn kralen van amethist gevonden. Anglicaanse bisschoppen dragen een bisschoppelijke ring die vaak is bezet met een amethist, een toespeling op de beschrijving van de apostelen als "niet dronken" met Pinksteren in Handelingen 2:15.

Een grote geode, of "amethist-grot", uit de buurt van Santa Cruz in het zuiden van Brazilië, werd gepresenteerd op een tentoonstelling in 1902 in Düsseldorf, Duitsland.

De betekenis van amethist varieert van tijd tot tijd en cultuur, daarom heeft amethist verschillende betekenissen in Feng Shui en richt het zich op het vergroten van rijkdom. In het oude China werd het ook gebruikt als een krachtig hulpmiddel om negatieve energieën te verwijderen en de gevaren van het dagelijks leven te verdrijven.

Culturele geschiedenis

Het oude Griekenland

Het Griekse woord amethystos kan worden vertaald als "niet dronken", uit het Grieks a-, "niet" + methustos, "bedwelmd". Amethist werd beschouwd als een sterk tegengif tegen dronkenschap, daarom werden er vaak wijnbekers uit gesneden. In zijn gedicht "L'Amethyste, ou les Amours de Bacchus et d'Amethyste" (Amethyst of de liefdes van Bacchus en Amethyste), bedacht de Franse dichter Remy Belleau (1528-1577) een mythe waarin Bacchus, de god van de bedwelming, , van wijn en druiven achtervolgde een meisje genaamd Amethyste, die zijn genegenheid weigerde. Amethyste bad tot de goden om kuis te blijven, een gebed dat de kuise godin Diana beantwoordde en haar in een witte steen veranderde. Vernederd door Amethyste's verlangen om kuis te blijven, goot Bacchus wijn over de steen als een offer, waarbij hij de kristallen paars kleurde.

Variaties op het verhaal zijn onder meer dat Dionysus was beledigd door een sterveling en zwoer de volgende sterveling die zijn pad kruiste te doden, waardoor woeste tijgers ontstonden om zijn woede uit te voeren. De sterveling bleek een mooie jonge vrouw te zijn, Amethystos, die op weg was om hulde te brengen aan Artemis. Haar leven werd gespaard door Artemis, die het meisje transformeerde in een beeld van puur kristallijn kwarts om haar te beschermen tegen de meedogenloze klauwen. Dionysus huilde tranen van wijn uit berouw over zijn actie bij het zien van het prachtige beeld. De tranen van de god kleurden toen de kwarts paars.

Deze mythe en zijn variaties komen niet voor in klassieke bronnen. De godin Rhea schenkt Dionysus echter wel een amethiststeen om de wijndrinker gezond te houden in de historische tekst.

Andere culturele verenigingen

Tibetanen beschouwen amethist als heilig voor de Boeddha en maken er gebedskralen van. Amethist wordt beschouwd als de geboortesteen van februari. In de middeleeuwen werd het beschouwd als een symbool van royalty's en werd het gebruikt om Engelse regalia te versieren. In de Oude Wereld werd amethist beschouwd als een van de kardinale edelstenen, in die zin dat het een van de vijf edelstenen was die boven alle andere als kostbaar werden beschouwd, totdat er grote afzettingen werden gevonden in Brazilië.

Waarde

Tot de 18e eeuw was amethist opgenomen in de kardinale of meest waardevolle edelstenen (samen met diamant, saffier, robijn en smaragd), maar sinds de ontdekking van uitgebreide afzettingen op locaties zoals Brazilië heeft het het grootste deel van zijn waarde verloren. . Het wordt nu beschouwd als een halfedelsteen.

Verzamelaars zoeken naar kleurdiepte, mogelijk met rode flitsen als ze conventioneel worden gesneden. Aangezien amethist gemakkelijk verkrijgbaar is in grote structuren, wordt de waarde van de edelsteen niet primair bepaald door het karaatgewicht. Dit is anders dan bij de meeste edelstenen, omdat het karaatgewicht de waarde van de steen doorgaans exponentieel verhoogt. De grootste factor in de waarde van amethist is de weergegeven kleur.

Bron : Wikepedia